Concept en productiemethode van microvezel
De zogenaamde ultrafijne vezel verwijst naar chemische vezels met een monofilamentfijnheid van minder dan 0.44 dtex. Monofilamenten van 0.0001 dtex zijn in het buitenland geproduceerd. Als zo'n monofilament van de aarde naar de maan zou worden getrokken, zou het gewicht niet meer dan 5 gram bedragen. De diameter van chemische vezels die in textielfabrieken worden gebruikt, is over het algemeen 10 μm tot 50 μm, katoenvezels zijn 10 μm tot 17 μm, 114 kasjmier is 14 μm tot 16 μm en de diameter van ultrafijne vezels is kleiner dan 5 μm. Als meerdere ultrafijne vezels bij elkaar worden gezet, is het moeilijk om ze met het blote oog te onderscheiden. Ze zijn alleen duidelijk te zien met behulp van een microscoop. Daarom is het productieproces van deze vezel ingewikkelder dan dat van gewone chemische vezels.
De ontwikkeling van ultrafijne vezels werd veroorzaakt door de studie van de microstructuur van suède. Door een deep-focus scanning elektronische display spiegel te gebruiken om de fijne structuur van hertenleer te observeren, werd ontdekt dat het voornamelijk bestond uit vezels met een diameter van 3.2 μm tot 0.03 μm. Het zijn dit soort extreem fijne vezels die suède een delicaat en zacht huidgevoel geven. Onderzoekers leerden hiervan. Na jaren van zorgvuldig onderzoek en continue testen, werden ultrafijne vezels uiteindelijk met succes ontwikkeld. Ultrafijne vezels gebruiken meestal thermoplastische polymeren (veelgebruikt zijn polyester, polyamide, polypropyleen, enz.) als grondstoffen. De belangrijkste bereidingsmethoden omvatten composietspinmethoden (eiland-eilandtype en peleigenschappen) en smeltblaasmethoden. Ultrafijne vezels van 0.00011 dtex (0.0001 den, equivalent aan 0.1 μm) kunnen worden geproduceerd. Met conventionele spinmethoden kunnen ultrafijne vezels van ongeveer 0.33 dtex (0.3 den) worden geproduceerd.
Prestatiekenmerken van microvezel
De belangrijkste kenmerken van ultrafijne vezels zijn: slanke enkele vezels, kleine diameter, groot specifiek oppervlak, licht en zacht, hoge sterkte en goede vochtopname. Daarom kunnen de microvezels zelf en de producten die ze vormen veel unieke eigenschappen vertonen.
Zachte en delicate aanraking
Uit theoretische analyse blijkt dat de buigstijfheid van de vezel evenredig is met de vierde macht van de vezeldiameter. Wanneer de fijnheid van de vezel dunner wordt, neemt de buigstijfheid van de vezel snel af. Als de diameter van de vezel wordt teruggebracht tot 1/10 van het origineel, is de buigstijfheid van de verdunde vezel slechts honderdduizend van het origineel, waardoor de zachtheid van de vezel en zijn producten sterk verandert en de hand delicater aanvoelt.
Hoge waterabsorptie en hoge olie-absorptie
Nadat de vezel is verdund, neemt het specifieke oppervlak toe en worden tegelijkertijd capillaire gaten met een groter aantal en kleinere grootte gevormd. De stof verbetert niet alleen de vochtopname van het materiaal, maar verbetert ook aanzienlijk het capillaire vochtafvoervermogen en kan meer vloeistoffen (water of olie) absorberen en opslaan. Daarom kunnen ultrafijne vezels worden gebruikt om superabsorberende handdoeken, superabsorberende navullingen en andere superabsorberende producten te ontwikkelen. Deze holtes kunnen ook een grote hoeveelheid water absorberen, dus de microvezels hebben een sterke waterabsorptie. Bovendien wordt een grote hoeveelheid geabsorbeerd water alleen opgeslagen in de openingen, waardoor het snel kan drogen, zodat het effectief de groei van bacteriën kan voorkomen.
Toepassingsgebieden van microvezel
Het wordt voornamelijk gebruikt voor superabsorberende handdoeken, papieren handdoeken, superabsorberende navullingen, luiers, enz. Volgens rapporten absorbeert de superabsorberende handdoek die is ontwikkeld door het Japanse Xiaocai Pharmaceutical Co., Ltd. water meer dan 5 keer sneller dan gewone handdoeken. Het absorbeert water snel en meer, waardoor het erg zacht en comfortabel is bij gebruik.
